Stockholm

Dag 18 – dinsdag 31/07: Stockholm

Om 8.00 uur staan we op, en we nemen een ontbijt. Daarna trekken we te voet de stad in. Stockholm is een stad die op 14 eilanden gebouwd is. Het echte centrum is gemakkelijk te voet te doen. In Gamla Stan, het oude stadsdeel, maken we een wandeling uit de Lonely Planet. Dit stadsdeel is zeer toeristisch en staat bijgevolg vol met souvenirshops en restaurantjes. In een van die vele restaurantjes gaan we lunchen. Ik eet er een pizza toscane. In Gamla Stan staat ook het koninklijke paleis, en zetelt de regering.

In de namiddag gaat ieder zijn eigen weg. Ik wandel met de jongens naar Skansen, het oudste openluchtmuseum ter wereld, op het Djurgårdeneiland. Het museum vind ik iets te duur. Vanaf dan splits ik met de groep en ga alleen op verkenning. Langs de kaaien, die vol met jachten liggen, wandel ik terug naar Gamla Stan. Hier koop ik een Dalarnapaardje voor 149 SEK. Ik slenter er nog op het gemakje rond. Nadien wandel ik verder naar Södermalm, een dure wijk ten zuiden van Gamla Stan. Hier is niet zoveel te zien. Dan ga ik Norrmalm verkennen. Deze wijk heeft veel luxueuze winkels. Ik hang er rond in twee grote winkelcentra. Nadien ga ik aan de Kungsträdgården zitten, waar vele locals rondhangen. Om 18.30 uur is de groep weer compleet. We doen nog een terrasje. Nadien eten we een broodje uit een meeneemzaak. Dan wandelen we terug naar de camping. Bij een wijntje spelen we machiavelli. Dit is een kaartspel waar je zoveel mogelijk punten moet verzamelen door gebouwen te kopen. Een leuk spel. Om 0.00 uur gaan we slapen.

Gamla Stan

Gamla Stan

Kleurrijke gebouwen in Gamla Stan

Pleintje

Zicht op Södermalm

Djurgårdeneiland aan de ov erkant

Jachthaven

Stockholm

Dalarna – Falun – Stockholm

Dag 17 – maandag 30/07: Dalarna – Falun – Stockholm

Om 8.00 uur staan we op, en op het gemak nemen we een ontbijt. Dan rijden we naar Nusnäs, het dorpje van de bekende Dalarnapaardjes. Deze paardjes worden volledig met de hand gemaakt en beschilderd. De paardjes worden in de typische oranje kleur geschilderd, maar er zijn ook paardjes in andere kleuren. In het fabriekje kan het hele bewerkingsproces gevolgd worden. In de souvenirwinkel koop ik een Zweedse vlag en twee elandensleutelhangers. Nadien rijden we via Falun naar Stockholm.

In Falun bezoeken we de kopermijnen, de Stora Kopparbergs. Deze mijn staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco. We willen de mijn zelf bezoeken, maar de rondeleidingen zijn al volgeboekt. Dan bezoeken we maar het museum, waar ik zelf wat meer van had verwacht. Op de parking zien we nog een minibus met een Belgische nummerplaat, welke van een andere Kriskrasgroep blijkt te zijn. We zoeken de groep in de buurt van de mijn, maar vinden ze niet. Dan maar een briefje achter de ruitenwisser achterlaten.

We rijden nu verder naar Stockholm, een rit van enkele uren, waar het landschap langzaam voorbij schuift. Rond 19.00 uur zijn we in Stockholm. We moeten nog wel even naar de camping zoeken, deze ligt in een stadion dat in de zomer als camping dienst doet. We installeren de tenten. Dan aperitieven we en maken we het eten klaar. Puree met kip of vis en bonen in tomatensaus. Nadien trekken we de stad in. In een Londense pub drink ik een Guinness voor 54 SEK. De prijzen zijn er toch een stuk goedkoper dan verwacht. Om 1.00 uur gaan we terug naar de camping.

Dalarnapaard

Kopermijn van Falun

Trektocht

Dag 16 – zondag 29/06: Trektocht

De vierde en laatste dag van de trekking. Om 7.45 uur staan we op, in de regen. We nemen vlug een ontbijt, en de tenten worden afgebroken. Er is de keuze om 5 of 10 km te wandelen. Maar omdat het regent kiest iedereen voor de 5 km. Na 1 km komen we op de splitsing van de tocht van 5 of 10 km. Omdat het ondertussen gestopt is met regenen, ga ik met Tim, Elger en Wim toch voor de 10 km. Wij wandelen naar Käringsjövalen. Lore, Annelies, Laurent en Vanessa gaan naar Käringsjön waar de bus staat. Zij zullen ons straks opwachten. Onderweg valt er regelmatig een regenbui. Het parcours stapt makkelijker dan de vorige dagen, er liggen minder stenen op het pad. Om 11.20 zit de wandeling erop. Nu wandelen we de bus tegemoet, die we 10 minuten later tegenkomen.

We rijden onmiddellijk verder naar Idre. Na een kwartier rijden moeten we stoppen omdat de regen en de hagel met bakken uit de lucht valt, en de weg blank staat. De trektocht is dus net op tijd gedaan. In Idre shoppen we voor de volgende dagen. Dan rijden we naar de hut in de buurt van het Siljanmeer, waar we voor de trektocht al een nacht hebben geslapen. Het weer is hier helemaal anders, de zon komt er terug door. Uit voorzorg wordt de bach aan de hut vastgemaakt, moest het nog gaan regenen. Vanessa trakteert dan nog voor haar verjaardag met drie van thuis meegebrachte flessen cocktails. Als aperitiefhapjes is er wasabrood, het bekende knäckebröd, met beleg. Rond 23.30 gaan we slapen. Omdat we terug zuidelijker zitten krijgen we weer donkere nachten.

Tweede nacht in deze luxehut

Trektocht

Dag 15 – zaterdag 28/07: Trektocht

Om 7.00 uur staan we op. Er werd slecht weer voorspeld, maar het ziet er voorlopig goed uit. Op het programma staat vandaag een bergtop van 993 meter. Dit zijn 240 hoogtemeters verschil met onze kampeerplaats. Na deze beklimming keren we terug. Na het ontbijt maken we ons klaar voor deze tocht. Het voordeel is dat we geen zware rugzak moeten meesleuren, alleen Lore neemt een rugzak mee voor de noodzakelijke spullen. De tocht naar de bergtop is 7 km. De eerste 2 km gaat via dezelfde weg als het laatste deel van gisteren. Nadien is het nog een heel stuk vlak. Op een drassig stuk weiland zien we een kudde rendieren lopen. Dergelijke kuddes hebben we al meer gezien. Na het drassige stuk weiland gaat het steeds steiler bergop. De vegetatie verandert ook langzaam aan, er staan steeds minder en minder bomen. Vanaf een hoogte van 840 meter zitten we boven de boomgrens. Het landschap wordt nu volledig gedomineerd door stenen, mossen en kleine struikjes. De eerste top komt langzaam in zicht. Pas als we boven staan zien we de eigenlijke top liggen. Dit is nog een eindje wandelen. Boven op de top staat er een harde wind. Er worden foto’s getrokken en we genieten van het uitzicht. Ondertussen is het al middag geworden. Iets onder de top, waar we uit de wind zitten, lunchen we. Nadien gaan we via dezelfde weg terug naar de kampeerplaats.

Na de tocht begint het te regenen, en moeten we schuilen aan het saunahuisje. Als de regen gestopt is kruipen we met 7 in een tent om UNO te spelen. Daarna maken we een kampvuur aan, waaraan we een beetje kunnen opwarmen. Ondertussen is het al bijna avond en maken we het eten al klaar. Groentesoep en rijst. De rijst was niet zo lekker. De rest van de avond chillen we rond het kampvuur. Rond 23.30 uur gaan we slapen.

Boven de boomgrens

Boven de boomgrens

Kris Kras

Een spelletje UNO

Trektocht

Dag 14 – vrijdag 27/07: Trektocht

Om 7.00 uur gaat de wekker. Vandaag hebben we de langste tocht van de vierdaagse voor de boeg. Een dagetappe van 18 km naar Rogenstugan. Vanessa is vandaag jarig, dus wenst iedereen haar ne proficiat. Dan worden de tenten opgeruimd en we nemen snel een ontbijt. Even later zijn we vertrokken. De wandelpaden zijn net zoals gisteren, ze liggen vol met rotsblokken. Verder wandelen we door relatief vlak terrein, er zijn geen steile beklimmingen. Af en toe moeten we over een stuk drassig weiland, hier liggen dan ook dikwijls loopplanken.

Na 4 km komen we aan een splitsing. De ene kant van de splitsing gaat naar de grens met Noorwegen, 2 km verderop. We moeten echter de andere kant van de splitsing nemen. Er wordt voorgesteld om even tot aan de grens te wandelen en terug. Buiten mezelf is er niemand die dat ommetje ziet zitten, omdat er eigenlijk niets te zien is. Dan wandelen we verder richting Rogenstugan. Ondertussen is het ook beginnen regenen. Het was een wijze beslissing om dus niet naar de grens te stappen.

’s Middags proberen we een goed plaatsje uit te kiezen om te eten, wat met de regen niet zo gemakkelijk is. We vinden een bankje waar we toch redelijk droog zitten. Ondertussen is de regen gestopt. Een half uurtje later zijn we weer vertrokken. De rest van de dag zal het nog regelmatig regenen. Hierdoor zijn de rotsblokken op de paden soms gevaarlijk glad. De laatste kilometers krijgen we een stevige bui over ons heen, zodat we goed nat aan de hut in Rogenstugan aankomen. Omdat we nu toch nat zijn zetten we eerst de tenten op. Dan gaan we in de hut zitten om op te drogen.

Lore heeft voor Vanessa haar verjaardag twee cakes meegenomen. Terwijl Vanessa wordt afgeleid, versieren we de cakes met M&M’s. Er worden ook enkele lucifers ingestoken. Als Vanessa binnenkomt wordt er voor haar gezongen, en worden de lucifers aangestoken. Hierop gaat het brandalarm af, dus de lucifers worden snel uitgeblazen. Ondertussen probeert de uitbaatster van de hut het alarm te doen stoppen. Als de cakes op zijn, beginnen we met het koken. We eten spaghetti met tomatensaus. Na het eten gaan we in de sauna. Bij een Zwedenreis hoort gewoon een saunabezoekje bij. Na 20 minuten in de sauna rennen we naar buiten, het koude meer in. De duik in het meer is zalig. Deze cyclus wordt nog twee keer herhaald, maar dan met telkens een kwartier in de sauna. Een kwartier volhouden in de sauna, is toch redelijk lastig. Na de derde duik in het koude meer nemen we een warme douche, met water dat we op de sauna verwarmd hebben. We zijn als herboren. Na de sauna hebben we nog even de tijd om in de hut te zitten. Vanessa trakteert dan met drank voor haar verjaardag. Als we om 22.00 uur uit de hut worden gezet, gaan we slapen.

Van de sauna naar het ijskoude water in het meer.

Meer

Trektocht

Dag 13 – donderdag 26/07: Trektocht

Om 7.30 uur staan we op. Na een stevig ontbijt en wanneer de tenten zijn opgeruimd staan we klaar om aan de vierdaagse trektocht te beginnen. Vandaag is een tocht van 12 km naar Skedbrostugan gepland. Na een kilometer stappen maken we een ommetje naar een bergtop die naast de geplande route ligt. De berghelling is redelijk steil, maar boven op de berg is er een prachtig uitzicht over de omgeving. In de verte zien we het Rögenmeer liggen. Iets dichterbij ligt een kluwen van kleine meertjes, waar we tijdens onze vierdaagse rond zullen stappen. Dan gaan we terug naar beneden naar het eigenlijke wandelpad. De ondergrond ligt bezaaid met grote en kleine rotsblokken. Hierdoor moet je voortdurend zien waar je uw voeten neerzet, wat de tocht toch zwaarder maakt dan een effen wandelpad. Regelmatig stoppen we om iets te drinken of om van het uitzicht te genieten. Om 12.30 nemen we een uitgebreidere stop om te lunchen. De lunch bestaat uit brood met allerlei beleg.

Een uurtje later zijn we weer vertrokken. De laatste kilometers gaan een heel stuk trager omdat we veel moeten stoppen. Om 17.00 uur komen we in Skedbrostugan aan. Dit is een hut in “the middle of nowhere”, met voorzieningen voor trekkers. We worden er verwelkomd door een Duitser die de hut 7 weken bemand. De hut ligt naast een meer, en ik kan er niet aan weerstaan om er een duik in te nemen. Lore volgt ook. Het water is 13 °C. Dit is echt wel koud, maar ik ben herboren als ik eruit kom. Ondertussen worden de tenten opgesteld op een klein veldje. Mits een kleine vergoeding, mogen we van de hut gebruik maken. In de hut maken we dus het eten klaar, groentesoep en pasta. Nadien worden er enkele gezelschapsspelletjes gespeeld of een boek gelezen. Om 9.00 uur moeten we uit de hut. Sommigen gaan al slapen, anderen gaan buiten nog op het bankje zitten. Ik kruip om 22.30 in de tent.

Klaar voor de vierdaagse trektocht.

Meertje naast de camping

Camping in Skedbrogustan

Watervallen

Dag 12 – woensdag 25/07: Watervallen

Rond 7.30 uur staan we op. We ontbijten en geven aan de boer twee blikjes Jupiler voor de gastvrijheid. Onze eerste stop voor vandaag is het Fulufjället nationaal park, op de grens met Noorwegen. Dit park heeft de hoogste waterval van Zweden, de Njupeskär, 125 meter hoog, waarvan het water 93 meter loodrecht naar beneden stort. Aan de ingang van het park is een informatiecentrum over de lokale fauna en flora. Aan het aantal auto’s op de parking kunnen we opmaken dat het hier een zeer toeristische attractie is. Dan wandelen we naar de watervallen, zo’n 2 km verderop. Het wandelpad is duidelijk voor toeristen aangelegd, wat een verschil met de wandelpaden van de vorige wandelingen. Als het pad ophoudt aan de waterval, gaan we nog verder tot aan de voet van de waterval. Via een ander pad wandelen we terug naar de bus.

We rijden verder naar Idre, waar we inkopen doen voor de trekking van de volgende dagen. Nadien rijden we naar Käringsjön, het startpunt voor de trekking. Onderweg komen we veel rendieren tegen. Deze dieren hebben blijkbaar geen schrik van auto’s, want ze blijven gewoon rustig op de weg lopen en gaan pas op de laatste moment uit de weg voor ons minibusje. Voor wandelaars blijken ze wel bang te zijn; rare beesten! Even menen sommigen onder ons ook een eland waar te nemen, maar we rijden niet terug om te gaan kijken. Later wordt ons verteld dat er hier, op dit moment van het jaar, geen elanden zitten. Op een wei installeren we vier tenten. Er staat ook een houten hutje waar we kunnen eten. Maar eerst gaan we onze rugzakken voor de trekking klaarmaken. Naast persoonlijke bagage moet het eten en de tenten verdeeld worden. Nadien kunnen we aperitieven en aan het eten beginnen, rijst met vis en vlees. ’s Avonds eten we nog marsh mellows die we in het kampvuur verwarmen. Om 23.00 uur gaan we slapen. Buiten is het nu nog licht, dit zal bijna heel de nacht zo zijn.

Rendieren

Rendieren

Opgepast voor rendieren

Hoogste waterval van Zweden